Kış aylarının en soğuk günlerinden birinde,köyün erkek çocukları okulun önünde kocaman bir kardan adam yapmışlar.İki iri gözü,kara kömürdenmiş.Burnunun yerine kocaman bir havuç koymuşlar.Eski bir tencereyi de şapka gibi kafasına geçirmişler.
Köyün kızları ise göl kenarında kardan bir kadın yapmışlar.Gülümseyen kardan kadının da gözleri kara kömürden,burnu ise havuçtanmış.Kızlar kardan kadının önüne mavi bir önlük bağlamışlar.
O hafta havalar iyice soğumuş.Gecenin dondurucu ayazında kardan adam ve kardan kadın son derece mutlu olmuşlar.Vücutları sağlamlaşmış,neşeleri yerine gelmiş.Ertesi gün okullar tatil edilmiş.Üç gün boyunca bütün çocuklar ya okulun önündeki bahçede yada göl kenarındakimeydanda oyunlar oynamışlar;kardan adam ve kardan kadının çevresinde zaman geçirmişler.
Bu arada çocukların konuşmalarını duyan kardan adam ve kardan kadınBirbirlerinden haberdar olmuş.Bir yerde kardan kadın olurda kardan adam onunla buluşmak istemezmi?İster elbet!Ama kardan adam tabiki yürüyemiyormuş.Bütün vücüdu toprağa bağlı,bir ağaç gibi hareketsiz durmak zorundaymış.Kardan kadın da aynı sıkıntıyı duyuyormuş.Kardan adamla buluşmak,tanışmak,sohbet etmek istiyor,ama yerinden kıpırdayamıyormuş.<
Bir gece kar perisi artık bu hasrete dayanamamış.Gece yarısı sihirli değnepğiyle kardan adama ve kardan kadına dokunmuş,onları canlandırmış.Sabah,köyün kilisesindeki saat altıyı çalıncaya kadar hareket edebileceklerini,saat tam altıda yeniden eski ahllerine döneceklerini hatırlatmış.
Kardan adam hemen göl kenarına koşmuş.Kardan kadını sonunda görebileceği için çok heyecanlıymış.Ama göl kenartına ulaştığında büyük hayal kırıklığına uğramış:Çünkü kardankadın da bu sırada onu görmeye gittiği için yerinde yokmuş.İkiside karşılıklı birbirlerini beklemişler.Sonra da değişik yollardan eski yerlerine dönmüşler.
Sabaha karşı kardan adam tekrar göl kenarına gitmiş ve uzaktan kardan kadını görmüş.Ona doğru koşmaya başlamış.Tam buluşmalarına bir kaç metre kalmış ki,kilisenin saati altıyı çalmış.Kardan kadın ve kardan adam tekrar donup eski hallerine geri dönmüşler.
Sabah,çocuklar göl kıyısında birbirlerine bakan kardan adam ve kardan kadının bu yeni yerlerine nasıl geldiğini bir türlü çözememişler.Ama açıkçası,bu sorunun üzerinde çok uzun da düşünmemişler.
İlkbahar geldiğinde,karlar erimeye başladığında,kardan adam ve kardankadın da erimiş.Eriyen sular birleşerek bir kol oluşturmuş ve göle doğru birlikte akmışlar.
Birbirini çok seven herkesin,birgün mutlaka bulaşacağı gibi,kardan kadın ve kardanadam da sonunda buluşmuşlar.
ALINTI
Kayıtlar
0 yorum:
Yorum Gönder